AbcBbrCc 27 okt 2024 Rodion Trio

Hieronder een korte toelichting en enige achtergrondinformatie bij het programma:

		Zondag 27 oktober 2024
Dorpskerk Abcoude		aanvang: 15:00 uur		toegang € 23
	Hollands Glorie
Rodion Trio biografie			Diederik Ornée (klarinet) Annelies Vrieswijk (saxofoon) Mark Toxopeus (piano)	Sweelinck, Zweers, Smit e.a.

Unico Wilhelm van Wassenaer (1692-1766)	Concerto armonico nr. 5 (1740)
Jan Pieterszoon Sweelinck (1562-1621)	Chromatische fantasie SwWV 258
Steven Hoogenberk (1941)	Aboriginal colours (2017)*
Leo Smit (1900-1943)	Trio voor fluit, altviool en harp (1938)
Alphons Diepenbrock (1862-1921)	Berceuse (1912)
Bernardus Zweers (1854-1924)	3e symphonie ‘Aan mijn vaderland’ (1886)
		alle arrangementen zijn van Mark Toxopeus *geschreven voor het Rodion Trio

Er is zoveel te ontdekken in Nederland: uitgestrekte kustlijnen, ruige duinlandschappen, karakteristiek boerenland. Maar bent u ook bekend met het Nederlandse muzieklandschap?
Het Rodion Trio nodigt u uit tot een wandeling door de Nederlandse muziekgeschiedenis: met arrangementen van hoogtepunten uit de verschillende stijlperiodes én een splinternieuwe compositie.
Een volledig concertprogramma van eigen bodem, vandaar "Hollandsch Glorie".

Hieronder een korte toelichting en enige achtergrondinformatie bij het programma:

Wie weet er iets van Nederlandse componisten? In het Concertgebouw hangen de naambordjes van Bernard Zweers en Alphons Diepenbrock aan het balkon, maar het zijn onbekende namen voor de meeste bezoekers.
Unico Wilhelm van Wassenaer was als componist al lang vergeten. Hij schreef zes fraaie, melodieuze barokstukken - Concerti Armonici - maar liet ze publiceren onder een andere naam, want componeren was not done voor iemand van adel. Stravinsky dacht dat ze van Pergolesi waren en baseerde er zijn Pulcinella op. Pas in 1980 bleek dat ze door de Nederlandse diplomaat en bestuurder Van Wassenaer waren geschreven. In dit concert klinkt een bewerking van Concerto Armonico Nr. 5.
De “Orpheus van Amsterdam”, zo werd Jan Pieterszoon Sweelinck genoemd. Tot in Duitsland reikte zijn muzikale invloed. Eén van zijn mooiste werken is de Chromatische Fantasie geschreven voor orgel of klavecimbel. Het stuk begint met een prachtig dalende lijn die steeds terugkeert. Langzaam met halve noten naar beneden, dat wordt een bijzonder verhaal, als een kleine studie naar de melancholie.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het verboden muziek te spelen van Nederlandse, Joodse componisten en daarna werd hun muziek vergeten. Eén van de componisten die dit overkwam was Leo Smit. Hij studeerde bij Bernard Zweers, maar voer daarna een heel andere koers dan zijn leermeester. Hij verhuisde naar Parijs en onderging de invloed van Debussy, Ravel en Stravinsky. In zijn trio hoor je de afwisseling van welluidendheid, lyriek, gevoeligheid en impulsiviteit die je ook bij de Franse componisten tegenkomt. Terug in Nederland werd hij opgepakt en stierf in het concentratiekamp van Sobibor. Het is aan het onvermoeibare werk van de Leo Smit Stichting te danken dat het prachtige werk van deze componist nu weer regelmatig wordt gespeeld. Het Rodion Trio brengt een bewerking van zijn Trio voor fluit, altviool en harp.
Wie is de belangrijkste Nederlandse componist? In het begin van de twintigste eeuw zouden velen hebben geantwoord: Alphons Diepenbrock. Maar helaas, zijn naambordje in de grote zaal is nu bekender dan zijn werk. Van hem horen we een bewerking van zijn Berceuse, een wiegelied, oorspronkelijk voor zangstem, cello en piano.
De muziek van Bernard Zweers werd rond 1900 veel gespeeld in het Concertgebouw vandaar het naambordje in de grote zaal. Zijn derde symfonie Aan mijn Vaderland stond regelmatig op het programma. Veel componisten deden in die tijd een poging hun vaderland en dan vooral het landschap te karakteriseren in muziek. Dat heeft bij Zweers een fraaie symfonie opgeleverd. Het eerste deel In Neerlands wouden is een mooie romantische schildering van het bos.
Voor zijn compositie Aboriginal Colours heeft Steven Hoogenberk zich laten inspireren door kleuren die Aboriginal schilders in hun werk gebruiken, de warme kleuren uit de Australische aarde, zoals chocoladebruin, oranje, tabakskleur en bloedrood, oker, en lichtere gele en romige tonen alsook koolzwart voor de onderlaag.
De vier kleuren zwart, rood, geel en wit hebben een symbolische betekenis die Steven Hoogenberk heeft verwerkt in zijn compositie:

Zwart: bewusteloosheid, opgaan in de duisternis, black power, angst.

Rood: bloed, leven, vitaliteit, energie, brandende liefde.

Geel: goud, rijkdom, warmte en welbevinden.

Wit: onschuld, maagdelijkheid, puurheid en waarheid.

Deze vier kleuren corresponderen met de vier stadia zoals je die vindt in de alchemie: van de eerste verandering in de Prima Materia – Nigredo – via de Rubredo en Citrimitas naar de Albedo, naar het stadium van de Verlichting en de eindfase van de Zuivering van de Mens, die terugkeert naar zijn oorsprong en de Steen der Wijzen vindt.
Hoogenberk: “Dit innerlijke proces eindigt met de kleur wit en komt voort uit de volgorde van de kleuren die ik heb gekozen. Dit komt precies overeen met de kleuren in de Aboriginal vlag.” Aboriginal Colours werd geschreven in opdracht van Mr. Sies Toxopeus, de vader van de pianist van het Rodion Trio, ter gelegenheid van hun 10-jarig bestaan. Het is aan dit trio dat het werk is opgedragen.

Luister en kijk ter kennismaking met het Rodion Trio:

Sonata Representativa